Lucky us, sunset…..

Dit is pas de tweede nacht en toch lijken we al goed met de jetlag om te gaan. We liggen namelijk uiteindelijk pas om 23.00 uur in bed! En echt hoor, het slaapt hier werkelijk goddelijk,  niet normaal meer, alsof ik op een wolkje slaap. De bedden zijn zo heerlijk, en dan het geluid van de zee….. Ik word om 5.00 uur wakker en ben dat dan ook 45 minuten ongeveer. Maar val weer in slaap en dan wekt de wekker mij pas om 7.00 uur! Niet te geloven zeg…. Eugene is zelfs helemaal niet wakker geweest. Ik spring eruit om te gaan sporten. Eus wil mee om te zwemmen in de health club hier, maar het zwembad blijkt vanwege onderhoud dicht te zijn dus helaas (of gelukkig voor hem…) moet hij weer terug naar de hotelkamer. Ik kijk ondertussen mijn ogen uit hier. Er is onder andere een mevrouw die aan haar gezicht te zien minimaal 60+ jaar oud is. Maar haar lichaam zegt iets anders want haar borsten zijn die van een 20 jarige playboy bunny…. Ze zijn echt ongeveer 3 keer zo groot als haar billen en duidelijk niet op de natuurlijk manier op die plaats terecht gekomen…. Ziet er dus wat apart uit en het zwaartepunt lijkt wat onhandig te liggen. Hoe dan ook is de dikke Amerikaan waarnaar iedereen altijd verwijst wanneer ik zeg dat we daar op vakantie gaan niet echt vertegenwoordigd waar wij komen…
Na het sporten en douchen, ontbijten we bij het hotel en ook hier behoorlijk oké en genoeg keuze. Eus kan ook weer wafels bakken!

Voor onderweg nemen we een banaantje mee met een mooie sticker….

Omdat het weer mistig is buiten, besluiten we een stukje te gaan rijden. Met die mist werkt het echt gek. Want je rijdt de heuvels over en je bent in de volle zon waar het zomaar 15 graden warmer is…. En dat op nog geen 3 kilometer afstand. We komen onder andere door San Luis Obispo wat we nog van vorig jaar kennen en dus weten dat er een Jamba Juice en Starbucks zitten. Dus halen we daar een wheatgrass en koffie en drinken dat lekker in de super warme zon op.

En als we dan weer richting oceaan rijden zien we de grote mistwolk weer hangen:

Het filmpje laat het ook goed zien..: Filmpje waar we zo de mist weer inrijden
We komen onder andere uit in Cambria waar echt hele leuke huizen staan met uitzicht op de oceaan. Deze kijken dus allemaal eerste of tweede rang op zee uit…: filpmje strandhuizen Cambria



Maar er zijn ook hele gekke en kleine huizen. Ik wil denk ik niet weten wat dit nog kost….. Is echt heel klein en rare indeling… Maar de locatie en het uitzicht maken het onbetaalbaar…

Hier is ook een mooi stukje strand waar we in het aangrenzende parkje herten zien lopen:

En er zijn getijdepoeltjes met kleine krabbetjes en zeewier enzo. Mooi allemaal!





Gekke brievenbussen en bomen hebben ze hier:

We rijden een stukje verder naar Moonstone Beach. En ook daar is het prachtig. Wilde golven, zwart zand en heel veel stenen en drijfhout. Het is erg heel ruig en rustig en natuurlijk. Genieten dus!





Als we weer in de auto zitten zie ik daar een paar hele mooie vogeltjes die prachtige, felrode plukken in hun zwarte veren hebben. Geen idee hoe ze heten, maar dat rood valt echt op en is ook echt heel erg mooi! (Update: van Petra (  http://www.nederlandseamerikaan.blogspot.com/ ) leer ik dat dit redwinged blackbirds zijn, dank Petra!)

Omdat de mist er nog steeds is (het is nu half 2 in de middag), besluiten we via het binnenland in plaats van de kustweg terug naar Pismo Beach te rijden. We komen onder andere door een gebied met veel wijngaarden (Paso Robles). We rijden zelfs een drietal winery’s op, maar nergens zien we mensen en het ziet er niet echt uitnodigend uit. Ligt waarschijnlijk aan ons niet durven want er staan wel overal borden dat bezoekers welkom zijn…. Jammer, want ik zou best wel eens rond willen kijken en denk ook wel dat het eigenlijk moet kunnen maar durf dus gewoon niet zo goed. Het is hier wel echt heel mooi!

Aan de horizon is de zee te zien en als je goed kijkt zie je het randje wolken wat de mist veroorzaakt.
De wijngaarden:

Rond kwart over vier zijn we weer terug in Pismo Beach en niets kan me meer verrassen dan het feit dat het er behoorlijk zonnig is!! Ik krijg gelijk ook soort stress, want kom op, strandwandeling maken!!
 
Die wandeling is echt heerlijk. Niet dat het heel warm of wolkenvrij is, maar toch wel superlekker. En de hele tijd heb ik hoop op een mooie sunset omdat de plek waar de zon zal ondergaan steeds wolkenvrij is…..

De golven en het uitzicht zijn echt zo enorm mooi…
Filmpje van rondje strand Pismo Beach en zicht op hotel op het klif
Een een filmpje van een poging de hoge golven te filmen
Verder is het genieten van de schoonheid van dit strand en de kliffen om ons heen. Surfers, schelpen zoeken, pelikanen, de pier, heerlijk zand….












En dan blijkt dat het geluk echt met ons is….. Want waar er best veel wolken zijn, blijkt het deel waar de zon daadwerkelijk in de zee zal zakken, vrij van die wolken te zijn. Filmpje zonsondergang Pismo Beach
Dus onder het genot van weer zo’n heerlijke, verse, pizza en wijn zien we een spectaculaire zonsondergang en ik kan mijn geluk niet op.








Dit is toch onbetaalbaar en wat een cadeautje om dit mee te mogen maken! Eerste rang voor een zonsondergang. Ik val als een gelukkig mens in slaap zo meteen. Maar dat kan ook door die halve fles wijn komen….. haha.De jetlag slaat nu toch wel toe, want ik heb echt geen puf meer voor het bubbelbad dus duik zo mijn bed in. Het is hier nu bijna 21.45 uur. Morgen weer richting LA/Anaheim maar eerst nog even een nacht op de wolken slapen!