Kasha Katuwe Tent Rocks

Er heerst verdeeldheid in het kamp……. Ik ben van mening dat de bedden hier uitzonderlijk lekker slapen. De kussens en de lakens, alles is super. Eugene denkt daar iets anders over, met als gevolg dat hij weliswaar slaapt maar wel de hele nacht lawaaierig ligt te woelen en de dekens alle kanten optrekt….. Ik - als lichte slaper – word daar dus elke keer wakker van, ongeveer 72 keer of zo iets….. Ach, kan ik er tenminste vaak aan denken hoe lekker dit bed ligt….

De wekker staat op half 8, maar dan is het voor ons dus eigenlijk half 7 (want het is hier een uur later dan in Californië en Arizona… handig he?). Dus ik zet snel de wekker (mijn telefoon dus) uit en val direct in slaap tot 8.15 uur. Bah, balen want er waren veel plannen voor vandaag…. Nou ja, opschieten dus. Het is tenslotte ook vakantie en rust is ook belangrijk. We moeten op nieuwe wandelschoenen uit voor Eugene en gelukkig zijn we daar al om 9.15 uur voor geslaagd. We stonden voor de winkel te springen voordat ie open ging.

Dan door naar de Whole Foods voor een heerlijk ontbijt. Een bagel met zalm/dille creamcheese voor mij en Eugene neemt wat broodjes met kruiden. En natuurlijk cappuccino. En nu ga ik eerlijk zijn…. na uitgebreide testen die de afgelopen vakanties al zijn begonnen: de koffie is hier gewoon echt lekkerder dan bij de Starbucks! Ja echt….. zalige koffie! Buiten in de zon en met de stralend blauwe lucht als schilderij, nuttigen we dit ontbijt en gaan dan op weg naar de Kasha Katuwe Tent Rocks, oftewel gewoon Tent Rocks.

De betekenis van Kasha Katuwe is “white cliffs” en ze zijn zo genoemd door de bewoners van de pueblo de Cochiti, het gebied waar ze liggen. Zij hebben er altijd veel betekenis aan gegeven. De Tent Rocks zijn 6 tot 7 miljoen jaar geleden door vulkanische activiteit ontstaan en zijn gemaakt van zachte tuff steen met een hardere bovenkant. Die onderkant is kwetsbaar en door weer en wind en erosie ontstaan de aparte vormen.

Het is een echt prachtige wandeling door een canyon dat af en toe best nauw is. Wij zijn hier 2,5 jaar geleden ook al eens geweest en waren toen zwaar onder de indruk. En nu weer… Wat een cadeau om dit een tweede keer te mogen zien. Het is zo onwerkelijk mooi die witte, aparte vormen tegen de blauwe lucht met hier en daar een wolk. We hebben trouwens zoveel geluk met het weer. Steeds maar warm en blauwe luchten. Je maakt een klim naar een van de hogere punten zoals deze, maar het is echt goed te doen. Hier en daar een uitdaging omdat je wat moet klimmen en het is best smal, maar nooit heel spannend.

Veel foto’s gemaakt, dus ik laat ze maar een beetje voor zich spreken….

En dan zijn we boven en kijken we uit op dit prachtige deel van New Mexico. Je kunt echt heel ver kijken en voelt je daardoor wel heel klein en nietig… Dat die natuur er al zoveel jaren is en dat je er zelf maar een fragment van mag meemaken.

Onderweg komen we diverse andere wandelaars tegen. Men zegt altijd zo gezellig gedag hier, of je raakt aan de praat. Waar kom je vandaan, hoe lang ben je hier, wat ga je zien en doen? Nu komen we onder andere mensen uit Washington DC tegen, die hier 5 dagen zijn en dus een uitputtende vakantie hebben zoals ze het zelf omschrijven. Na een prettig dag en trip wensen, loop je beiden weer verder. Heel gezellig altijd, een man roept zelfs naar ons “life is good, isn’t it?” .

Deze foto geeft een indruk van hoe groots het hier is. Hoewel het toch niet helemaal goed is over te brengen

En dat het op sommige stukken best behelpen is, geen tegelpad zeg maar….. Soms moet je op je kont zitten en naar beneden…..

Ik heb nog een filmpje gemaakt van een van de nauwe slotcanyons waar je doorheen komt. Goed luisteren want dan hoor je Eugene op zijn……. gaan achter me….. Oké, oké, goed kijken en je ziet dat ik zelf ook een keer moeite had niet te vallen….. * waarschuwing*  filmpje duurt 1 minuut 45 seconden, dus wie geen tijd/zin heeft…. skip……. Filmpje van de wandeling door de Tent Rocks

Na 1,5 uur zijn we terug, maar we hebben best doorgelopen. Het is volgens mijn runkeeper app 5 kilometer lopen en klimmen, en er staat inde boekjes 2/3 uur voor. In de auto besluiten we via de zogeheten Turquoise Trail terug naar Albuquerque te rijden. Deze weg loopt evenwijdig aan de snelweg maar dan door de bergen. Hiervoor moeten we eerst verder richting Santa Fe (wat we deze keer helaas overslaan) en daar rijden we scenic byway 14 aka Turquoise Trail op. Een erg mooie bergweg

Een van de leuke plaatsjes lang deze TT is Madrid. Wie de film Wild Hogs heeft gezien, zal het herkennen want die is hier deels opgenomen. Dat wordt commercieel ook behoorlijk uitgenut want oa Maggie’s diner uit de film is open en daar kun je van alles kopen aan souvenirs met quotes uit die film erop. Maar het is echt een heel kleurrijk en sfeervol plaatsjes. Allemaal leuke huisjes met winkeltjes erin. Er wonen veel kunstenaars en ik denk dat het er ‘s avonds helemaal leuk moet zijn, want het hangt echt overvol met kleine (kerstboom)lichtjes. Echt overal. Zo leuk, zou willen dat ik er dan kon kijken maar daarvoor is het te ver rijden van waar ons hotel is.

In Madrid waren we dus ook al eerder maar het lijkt wel of alles nog kleuriger is geworden. We rijden door naar het hotel en zijn daar om kwart voor 4. Beiden nemen we een snelle douche om het stof en het zweet van ons af te wassen want dat is hard nodig. Ik heb mijn korte broek nu al zo vaak aangehad dat ie perfect in vorm blijft als ik hem uittrek, haha…. Dus we kleden ons maar even om in iets wat fris is…. Dan gaan we naar Old Town Albq. Zo sfeervol hier, en over kleurrijk gesproken. Dit is echt een paradijs voor een fotograaf. Echt zo leuk. We kopen hier nog een mooie, gekleurde ceramische zon om in onze tuin te hangen en lopen verder gewoon rond en genieten van alles wat we zien. Ik hou ontzettend van kleur dus ik geniet hier echt enorm van. Ondanks het feit dat het gewoon allemaal souvenirwinkels zijn,. de buitenkant is zo leuk. Geniet mee van de kleurexplosie zou ik zeggen…….:

Er is ook een mooie kerk, de San Felipe Church:

Erg mooi. We lopen nog wat verder, kleur, kleur, kleur…… genieten dus….

En er zijn ook kleedjes waar Indianen hun waar op aanbieden. “You can take a look, I will not charge you for that” zei er een tegen me

Het was weer een lange dag, dus inmiddels willen we eigenlijk wel wat eten. Sinds het ontbijt en een granenreep tussendoor hebben we niets meer op. Dus we rijden naar de Whole Foods – wat een snoepwinkel vind ik dat toch – en kiezen daar uit de uitgebreide keuze een maaltijd uit. Die schep je in een meeneembak, die wegen ze bij de kassa en die reken je dus op gewicht af. We eten die daar op. Ik een heerlijke salade en Eugene neemt iets Mexicaans met kaas en zwarte bonen. Sorry, weet niet hoe het heet maar het was heet en lekker volgens hem! Ik gooi lekker veel tenen knoflook over mijn eten, mjam…….

Terug naar het hotel waar ik besluit een half uurtje te sporten, dan douchen en vervolgens weblog schrijven. Eugene kijkt “the voice” . Toch bizar dat een Nederlands programma hier op TV is. Het valt ons wel weer op hoeveel reclame er is, zo ongeveer na ieder liedje. Word je daar nou niet gek van? En alle premières van veel van onze favoriete series zijn er nu. Maar die kijken we maar niet, dat bewaren we voor thuis. Met moeite hoor, meer een kwestie van geen tijd/de juiste zender niet kunnen ontvangen dan net willen kijken.. Morgen verlaten we Albq. alweer en gaan we naar de B&B in Durango, Colorado.Ben daar heel erg benieuwd naar, volgens mij is die B&B erg leuk… Best weer een lange rit en onderweg staan er twee bezienswaardigheden/wandelingen op de planning. Dus vroeg op pad.Hopelijk slapen we vannacht allebei lekker……. Truste!